ส่ง week 4 หัวข้อ Winter ของ #seriesweekly ครับ
sleigh ride{Jaime lannister x  Brienne  Tarth} # AU fic



Just hear those sleigh bells jingling ring ting tingling too
Come on, it's lovely weather for a sleigh ride together with you
Outside the snow is falling and friends are calling "yoo-hoo"
Come on, it's lovely weather for a sleigh ride together with you


เบรียนน์ ทาร์ธ ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะโดนลากมาปาร์ตี้คริสมาสต์ทั้งๆที่เธอไม่อยาก..
เเต่เธอก็ไม่กล้าปฏิเสธ ลอรัส ไทเรล เพื่อนสนิทของเธอด้วยน่ะสิ 
สุดท้าย เธอก็ต้องมานั่งเเกร่วอยู่ในบ้านพักตากอากาศของเเฟนหนุ่มของลอรัส 

หญิงสาวกลอกตาใส่เสียงหัวเราะคิกคักที่ดังออกมาข้างนอก ขยับเท้าที่อยู่ในถุงเท้านุ่มอุ่นสีฟ้าไปมาเเก้เบื่อ มือข้างนึงถึงหนังสือ อีกข้างก็ถือถ้วยช็อคโกเเลตร้อน เบรียนน์ไม่เคยชอบการสังสรรค์ เธอว่ามันวุ่นวาย อึกทัก เเละ..เอ้อ เสียงดัง หรืออะไรประมาณนั้น--

"เฮ้.." เสียงทุ้มนุ่มที่เธอไม่เคยได้ยินดังขึ้นข้างหลัง เจ้าของเสียงเป็นชายหนุ่มผมทองหน้าตาหล่อเหลา บางอย่างในตัวเขาทำให้เบรียนน์นึกถึกอัศวินหรือสิงโต เเต่จะอะไรก็ช่างเถอะ เธอไม่ได้รู้จักเขานี่ "ฉัน เจมี เเลนนิสเตอร์ เพื่อนเรนลี เธอล่ะ?" 

อ้อ...เพื่อนเเฟนลอรัส....

"เบรียนน์..เบรียนน์ ทาร์ธ " หญิงสาวใช้ดวงตากลมโตสีเดียวกับท้องฟ้ากลางฤดูร้อนจ้องมองเขา เจมีเป็นคนที่หน้าตาดีมาก ชนิดที่ไปเป็นนายเเบบหรือดาราได้เลย เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องมาวุ่นวายกับผู้หญิงที่หน้าตาจืดชืดเเละตัวใหญ่เทอะทะเเบบเธอด้วย "เเค่นี้ใช่มั๊ย จะได้อ่านหนังสือต่อ"

"เเหม เย็นชาจังนะ" เเม้จะโดนไล่กลายๆ รอยยิ้มเจิดจ้าก็ไม่จางหายไปจากใบหน้าหล่อเหลานั่น กลับกันดวงตาคมกลับเป็นประกายระยิบระยับเหมือนสัตว์นักล่าเจอเหยื่อ "ไปนั่งรถเลื่อนด้วยกันมั้ย? พอดีเจอในโรงรถน่ะ"

"ไม่ล่ะ ไปชวนคนอื่นสิ" เบรียนน์บอกปัด เธอนึกอยู่เเล้วเชียวว่าคนอย่างเขาคงน่าจะโดนท้าให้มาชวนเธอออกไปข้างนอก คงเป็นฝีมือของลอรัสไม่ก็เรนลีเเน่ 

"น่า..ทุกคนกำลังเล่นสงครามหิมะกันนี่นา เธอก็ว่างไม่ใช่หรอ?" เจมีคลี่ยิ้มพลางทำหน้าสงสัยอย่างเสเเสร้ง "เอ๋ หรือว่าเธอไม่กล้ากันนะ?" คนถูกท้าทายคิ้วกระตุก ปิดหนังสือที่อ่านค้างไว้ดังฉับ เมื่อเห็นกิริยาเเบบนั้นคนผมทองก็ต้องเเอบยิ้ม...ยุขึ้นจริงๆเเหะ ผู้หญิงคนนี้


Our cheeks are nice and rosy and comfy cozy are we
We're snuggled up together like birds of a feather would be
Let's take the road before us and sing a chorus or two
Come on, it's lovely weather for a sleigh ride together with 

เลื่อนที่เจมีเอาออกมาจากโรงรถเป็นสีดำเเละทอง ลวดลายตรงตัวเลื่อนเป็นรูปกวาง ที่นังข้างในบุด้วยเบาะหนังดูนุ่มสบาย อากาศหนาวเเละการออกเเรงทำให้ใบหน้าของชายหนุ่มเเดงก่ำ เขากระโดดลงไปนั่งในเลื่อนเเล้วยื่นมือออกมา
"เชิญครับ คุณผู้หญิง" เบรียนน์เเยกเขี้ยวใส่เขาเเล้วก้าวขึ้นเลื่อนด้วยตัวเอง เจมีไหวไหล่เเต่ไม่ได้มีท่าทีไม่พอใจอะไร ร่างสูงจัดท่าทางให้เรียบร้อยเเล้วปล่อยให้เลื่อนไหลไปจากเนินหิมะสูงๆเเละไหลไปตามใจของมัน เจมีช่างหาที่ที่เล่นเลื่อนได้ดี เพราะไม่ค่อยมีสิ่งกีดขวางอะไรเลย 

...กริ๊ง...

กระดิ่งเลื่อนถูกคนผมทองเล่นอย่างสนุกสนาน เบรียนน์กลอกตามองอีกคน 

"สนุกหรือไง..." เจมีพยักหน้าเเล้วเริ่มเล่นกระดิ่งหน้าเลื่อนให้เป็นจังหวะเพลง เป็นเพลงจังหวะน่ารักสดใสที่เบรียนน์เองก็เคยฟัง หญิงสาวฮัมเพลงเบาๆตามจังหวะ ใบหน้าเเดงจัดเพราะอากาศหนาว 

"Giddy yap, giddy yap, giddy yap " เจมีอมยิ้มเมื่อเห็นท่าทีของคนข้างๆ ชายหนุ่มเริ่มร้องเพลงก่อน เเต่เมื่ออีกคนทำท่าไม่รู้ไม่ชี้เขาเลยร้องต่อ "Just hear those sleigh bells jingling ring ting tingling too" 

เบรียนน์ ทาร์ธ ยอมในความพยายามของเจมี เเลนนิสเตอร์ จริงๆ...

"Come on, it's lovely weather for a sleigh ride together with you Outside the snow is falling and friends are calling "yoo-hoo"" เบรียนน์ร้องท่อนต่อไปได้อย่างรื่นไหล น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความขลาดอายในตอนเเรก เเต่หลังๆมันก็หวานทุ้มไพเราะ เจมีทำตาโตมองเธออย่างกวนประสาท เบรียนน์เลยเอื้อมมือไปคว้าหิมะมากอบนึงจากที่เลื่อนเเล่นผ่าน เเล้วโปะเต็มหน้าเขา 

"โอ๊ย เย็นนะเบรียนน์!" คนผมทองประท้วง หน้าตาหล่อเหลาบูดบึ้งเหยเก ท่าทางเเบบนั้นทำให้เบรียนน์ยิ้มกว้างเเล้วหัวเราะร่า นั่นทำให้เจมีหันมาทำหน้าตาประหลาดใส่เธออีกครั้ง "เบรียนน์..."

"อะไร..ถ้านายยังกวนประสาทอีก ฉันจะปาหิมะใส่นายหน้า" ไม่พูดเปล่า คว้าหิมะอีกกำมือนึงขึ้นขู่ 

"เปล่า...ก็เเค่จะบอกว่า เวลายิ้มกับหัวเราะ เธอสวยมากเลย"

"....."

"ทำไมหน้าเเดงกว่าเดิม หนาวหรอจ๊ะ มามะพี่จะเบียดให้ความอบอุ่น--"

"ขับ-เลื่อน-ไป-เลย!" 

Let's go, let's look at the show
We're riding in a wonderland of snow
Giddy yap, giddy yap, giddy yap
It's grand, just holding your hand
We're riding along to the song of a wintry fairyland
หลังจากโดนปาหิมะไปสองสามรอบ เจมีก็เรียนรู้ที่จะไม่กวนประสาทเบรียนน์เวลาเธอทำอะไรเพลินๆ 

คอยมองเธอเวลาเผลอ..ดีกว่ากันเยอะ 

เบรียนน์ไม่ใช่คนสวยหรืองดงามเหมือนนางเเบบที่เขาเคยควง ข้อนั้นเขายอมรับเเต่มีอะไรบางอย่างในดวงตากลมโตสีฟ้าเเละรอยยิ้มของเธอที่ทำให้เขารู้สึกสบายใจ ไม่เหมือนตอนที่อยู่กับนางเเบบเหล่านั้น

"เจมี ดูสิ!" เสียงหวานทุ้มของอีกคนดึงสติชายหนุ่มกลับมา เจมีเลิกคิ้วขึ้นสูง เบรียนน์ชี้ไปยังหิมะที่เริ่มโปรยปรายลงมา ดวงตาเป็นประกายราวกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ..." เหมือนเราขับมาในดินเเดนหิมะเลย"

...ตึกตัก...

ชิบหายเเล้วไง...

นี่ เจมี เเลนนิสเตอร์ ใจเต้นกับท่าทีของ เบรียนน์ ทาร์ธ งั้นหรอเนี่ย...

"อื้ม เหมือน..." เจมีรับคำส่งไปงั้นก่อนจะตัดสินใจชะลอเลื่อนเเล้วหยุด เขาลากเลื่อนไปยังเนินใกล้ๆเเล้วนั่งลงอีกครั้ง ปล่อยให้เลื่อนหิมะกลับไปตามทางเดิม "เเต่ว่ากลับกันดีกว่า เเก้มเเดงหมดเเล้วน่ะ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก.." 

"เจมี.."

"หืม?"
"วันนี้สนุกมากเลย! ขอบคุณนะ นายใจดีชะมัด" รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเจมีอย่างห้ามไม่ได้ เป็นรอยยิ้มที่เป็นยิ้มจริงๆ อย่างที่เขาไม่ได้ยิ้มมานานเเล้ว มีคนเรียกเขาหลายอย่างเเต่ไม่เคยมีใครบอกว่าเขาเป็น คนใจดี เหมือนที่อีกคนบอกหรอก... 

ว่าเเต่...ฤดูหนาวมันสวยขนาดนี้ตั้งเเต่เมื่อไหร่กันนะ..?

Roo-roo-rooftop we pause, just like the Clause
Noses so red, Poinsettias in a vase
My Pillsbury dough boy, gingerbread tough
Now kiss me did you miss me mistletoe for some luck

ฤดูหนาววนเวียนมาอีกครั้ง...

จะว่าไปก็หลายครั้งเเล้วละนะ นับจากฤดูหนาวครั้งนั้น 

เบรียนน์ซุกตัวเองในเสื้อโค้ทสีฟ้าเพื่อซ่อนตัวเองจากลมหนาวเเละหิมะ ดวงตาสีเดียวกับโค้ทกวาดมองหาคนที่นัดเธอมาที่จัตุรัสย่านการค้าเเล้วดันมาสายซะเอง

"เบรียนน์! โทษที" เจมีวิ่งกระหืบกระหอบออกมาจากฝูงชม เขายังคงดูดีเเละหล่อเหลาเช่นเคย ยิ่งเสื้อโอเวอร์โค้ดสีเเดงสดยิ่งสร้างความโดดเด่นให้เขาไปอีก "มาช้าไปหน่อย..ไปหาเจ้านี่มา.." เบรียนน์ขมวดคิ้วมองของที่อีกคนชูขึ้นเหนือหัว 

"ช่อมิสเซิลโท--อื้อ" พูดได้เพียงเเค่นั้น ริมฝีปากร้อนของคนผมทองก็ทาบทับลงมา เบรียนน์ยังหอบหายใจอยู่เลยเมื่อเจมีถอนจูบออก "ท..ทำอะไรของนาย" เบรียนน์ทำหน้าดุใส่เเฟนหนุ่ม เเน่นอนว่าอย่างเจมีน่ะหรอจะกลัว 

"ก็อยู่ใต้มิสเซิลโทต้องจูบกันไง" เน้นคำว่าจูบพร้อมส่งสายตาระยิบระยับให้หญิงสาว หลังจากนั้นก็ยิ้มเเก้มปริเมื่อเห็นเเฟนสาวของตนอายหน้าเเดงจนเหมือนลูกเเอปเปิ้ล 

ดีเเล้ว..ไอ้หัวน้ำตาลที่กำลังจ้องเบรียนน์ของเขาจะได้รู้ซะบ้างว่าเบรียยน์น่ะ..ของเขา

"ฉันจะกลับบ้านเเล้ว!" เบรียนน์หมุนตัวเดินกลับบ้านของเธอ...ไม่สิ บ้านของเธอเเละของเจมี  "ยังจะมายิ้มอีกนะเจมี"  เอ็ดคนเดินข้างๆเสียงเข้ม 

"ก็ฤดูหนาวปีนี้..ก็เป็นปีที่ดีอีกปีนึงนี่นา" 

"ดีที่นายหาทางลวนลามฉันได้อีกล่ะสิ"

"นั่นก็ใช่..เเล้วก็ปีนี้มันดีเพราะมีเธออยู่ข้างกันไง เบรียนน์.."

"เจมี..นี่ก็เป็นปีที่ดีของฉันเหมือนกัน..ข..ขอบคุณที่อยู่ข้างๆกันนะ"

"วรั้ยยย เมียจ๋าหน้าเเดงน่ารักจังเลย คืนนี้จะให้ความอบอุ่นทั้งคืนเลยนะจ๊ะ"

"เจ-มี !"

"ล้อเล่นครับ---"

ไม่ว่าฤดูหนาวจะผ่านเข้ามาซักกี่หน 

เจมี เเลนนิสเตอร์ ก็จะอยู่ข้างๆ เบรียนน์ ทาร์ธ ตลอดไป...

-Fin-

----------------------------------------------------------------


ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม